Nu een paar jaar later komt hij dus weer goed van pas. Gisteren zijn we met Nanouk in de kar naar het bos gewandeld om haar daar ff los te laten lopen. Ze had de tijd van haar leven, mooi om te zien. Het is wel loodzwaar die kar met een hond van zo'n 40 kg erin, maar het is de moeite meer dan waard.
Vanmorgen mochten de hechtingen eruit, dus hup Nouk weer in de kar en naar de dierenarts. Wat was ze nerveus, ze lag helemaal te trillen op tafel, zo zielig... Gelukkig waren de hechtingen er zo uit. Het litteken zag wel een beetje rood, daar hebben we een zalfje voor gekregen en verder nog een voorraad van die kalmeringstabletjes meegenomen. Nadat ik de dokter verteld had hoe fantastisch Nanouk het daarop doet.
Als beloning ben ik met haar doorgelopen naar het bos. Daar ging ze weer helemaal uit haar dak met een stok. Ik riep nog "RUSTIG AAN", maar dat was tevergeefs. Ze was helemaal door het dolle heen, nu maar hopen dat ze haar poot niet al teveel belast heeft.
Thuis gekomen heeft ze meteen wat tabletjes gekregen, dacht dan kan ze lekker uitrusten. Daarna ging ze in eerste instantie mooi op haar mandje liggen, maar na een tijdje werd ze weer wat onrustiger, toen weer onder de tafel, toen weer in haar bench, toen weer op haar mand... zucht. Dacht misschien moet ze gewoon ff naar buiten. Dus ik maak de deur naar de garage open, maar ze sprong meteen in haar kar en daar ligt ze nu nog steeds te slapen..........
Gekke hond!
Nu nog 6 wkn rustig aan en dan moet ze weer helemaal de oude zijn :)